به گزارش گروه ورزشی قدس آنلاین، ایران فعلا چهار طلا بیشتر از اندونزی کسب کرده است. قزاقستان هم فعلا کاملا عقب افتاده و امید دارد با طلایی هایی که در بوکس درو می کند خود را در نهایت بالا بکشد.

بازهای آسیایی جاکارتا-پالمبانگ تا امروز یک ویژگی خاص برای ایران داشته است. کاروان ایران از همان روز اول طلا دشت کرد و در این هفت روز حتی یک روز بدون طلا را هم تجربه نکرده است.

کسب طلا در هر روز باعث شد تا ایران همواره بتواند جایگاه خوبی در بین کشورهای برتر داشته باشد و الان چند روزی است که چهارمی خود را تثبیت کرده است.

حال دو سوال اصلی برای علاقه مندان به ورزش پیش آمده؛

یک؛ ایران در نهایت چند طلا خواهد گرفت؟

دو؛ ایران آیا می‌تواند چهارمی را حفظ کند؟

ابتدا مروری به کارنامه ایران در ادوار بازیهای آسیایی داشته باشیم؛

ایران در ۱۵ دوره از ۱۷ دوره بازهای آسیایی حاضر بوده است که بهترین نتیجه‌اش به بازیهای ۱۹۷۴ تهران برمی گردد که با ۳۶ طلا، ۲۸ نقره و ۱۷ برنز نایب قهرمان بازی‌ها شد.

در۴۴ سال گذشته بهترین نتیجه ایران چهارمی ۱۹۸۶ سئول و ۲۰۱۰ گوانگژو است.

از حیث طلا هم ایران پس از بازیهای تهران چهار سال قبل در اینچئون بسیار خوب کار کرد و ۲۱ طلا گرفت.

در واقع در ادوار اخیر بهترین نتیجه ایران در بازیهای آسیایی  چهارمی بوده است . با توجه به فاصله زیاد مدالی ایران با چین، ژاپن و کره‌جنوبی بهترین رتبه برای ایران بازهم همان چهارمی خواهد بود.

کاراته؛ امید اول

برای اینکه بدانیم کاروان ایران در اندونزی می تواند به جایگاه ارزشمند چهارمی برسد ابتدا باید تخمین بزنیم ایران چند طلای دیگر خواهد گرفت؟

۱۴ طلای ایران تا ایجای کار در کشتی(۵)، تکواندو(۲)، وزنه برداری(۱)، ووشو(۲)، کبدی(۲)،کاراته(۱) و سنگنوردی(۱) به دست آمده است.

ایران در ۲۰۱۴ در کشتی ۶ طلا گرفته بود و در تکواندو ۴. با توجه به کاهش اوزان کشتی و تکواندو نتیجه این دو رشته ورزشی در جاکارتا هم خیلی خوب بود. در ووشو پیشرفت حاصل شد و این بار دو طلا به دست آمد.(ایران در ۲۰۱۴ در ووشو یک طلا گرفته بود)

کاروان ایران در بازیهای آسیایی ۲۰۱۴ در دوچرخه سواری، دوومیدانی، کاراته(۳)، تیراندازی، قایقرانی، تیروکمان، والیبال و وزنه برداری به دست آمد.

این بار تیراندازی بدون طلا ماند. وزنه‌برداری فعلا تعداد طلاهای قبل را تکرار کرده است.

به اعتقاد کارشناسان ایران احتمالا سه طلای دیگر در رشته های رزمی کاراته و کوارش می گیرد.احسان حدادی، تیم ملی والیبال و وزنه برداران دسته فوق سنگین شانسهای بالای طلا هستند.

با این حساب احتمال رسیدن به ۲۰ طلا بسیار بالاست. فراموش نشود که در ورزش همیشه یک سری اتفاقات در کمین ورزشکاران نشسته است. مانند اتفاقی که برای بهداد سلیمی در المپیک رخ داد یا شاید یک روز، روز بد تیم والیبال باشد.

رکوردشکنی در کسب مدال و عبور از ۲۱ طلای چهار سال به دیگر رشته‌ها بستگی دارد.

بوکس، جودو، سامبو و جوجیستو شانس کمی برای طلایی شدن دارند. قایقرانی و تیروکمان هم هنوز یک سری مسابقات پیش روی خود می بینند. از تیم ملی بسکتبال هم نباید غافل شد.

در واقع کسب ۲۰ طلا برای ایران مطلوب است اما احتمال رسیدن به عدد بالاتر هم وجود دارد. با این حال از فردا روزهایی فرا می رسد که احتمالا کاروان ایران در آن روزها طلایی نمی‌شود و خطر نزدیک شدن رقبا در جدول مشاهده خواهد شد. قزاقستان که در دروه قبلی چهارمی را از ایران گرفت فعلا خیلی عقب افتاده و ۱۰ طلا کمتر از ایران دارد بعید است این تیم بتواند با طلاهای پرتعداد بوکسورهایش هم به ایران برسد. خطر اصلی در واقع خود اندونزی است.

در این دوره بازیها رشته های زیادی اضافه شده که اندونزی در آنها شانس صید طلا دارد. رشته‌ای ناشناخته به نام پنجاک سیلات که احتمالا اندونزی نزدیک به ۱۰ طلا در آن می گیرد.

ایران برای اینکه چهارمی را حفظ کند حداقل به شش طلای دیگر نیاز دارد. در این دوره از بازیها، کشورهای سوم به بعد مدالها را بین خودشان تقسیم کردند و به نظر می رسد ۲۰ طلا هم برای چهارمی کافی است. 

با این حساب باید گفت ایران شانس بسیار زیادی برای کسب ۲۰ طلا و حفظ چهارمی دارد.

منبع: برنامه نود

انتهای پیام/